میر نوروز - عمونوروز

میر نوروز - عمونوروز
میر نوروزشادی آفرین برای مردم
بی گمان کسانی را که در روزهای نخست فروردین با لباس های قرمز رنگ و صورت سیاه شده در کوچه و گذر وخیابان می بینیم که با دایره زدن و خواندن و رقصیدن مردم را سرگرم می کنند و پولی می گیرند بازمانده شوخی ها و سرگرمی های انتخاب میر نوروزی و حاکم پنج روزه است که تنها در روزهای جشن نوروزی دیده می شوند و آنان در شعرهای خود می گویند: حاجی فیروزه، عید نوروزه، سالی چند روزه.



ابوریحان از مردی بی ریش یاد می کند که با جامه و آرایشی شگفت انگیز و خنده آور در نخستین روز بهار مردم را سرگرم می کرد و چیزی می گرفت و هم اوست که حافظ به عنوان میرنوروزی دوران حکومتش را بیش از پنج روز نمی داند.



سخن‌ در پرده‌ می‌ گویم‌ چو گل‌ از غنچه‌ بیرون‌ آی‌
که‌ بیش‌ از پنج‌ روزی‌ نیست‌ حکم‌ میر نوروزی‌

در قدیم‌ که‌ سرگرمی ها و امکانات‌ شادی ‌بخش‌ اندک‌ و محدود بود در دوره‌ نوروزی، فردی‌ که‌ به‌ او میر نوروز می ‌گفتند جامه‌ای‌ رنگین‌ بر تن‌ می‌ کرد، سوار چهارپایی‌ می ‌شد، کیسه‌ و کوله ‌ای‌ برمی ‌گرفت‌ و در کوچه‌ و بازار به‌ راه‌ می ‌افتاد و با صدای‌ رسا سخنان‌ خنده‌ آور و شادی ‌آفرین‌ می ‌گفت‌ و موجب‌ سرگرمی‌ مردم‌ می ‌شد. در هر خانه‌ ای‌ می ‌ایستاد و چیزی‌ دریافت‌ می ‌کرد و هر آنچه‌ بود ، نقل‌ و آجیل‌ و شیرینی‌ در کیسه‌ خود می‌ ریخت ومی ‌گفت‌ و می‌ خندید و می‌ خندانید و دل ها را شاد می ‌کرد.

میرنوروز دیروز عمونوروز امروز



شاید پدیده‌ عمونوروز که‌ به ویژه‌ در چند دهه‌ پیش‌ در ایران‌ معمول‌ بود شکلی‌ دیگر از همان‌ میر نوروز بوده‌ باشد. عمونوروز نیز با کلاه‌ و جامه ‌ای‌ رنگین‌ و دایره‌ای‌ زنگی‌ اما با رویی‌ سیاه ‌شده‌ از زغال‌ یا رنگ‌ در کوچه‌ و خیابان‌ به‌ راه‌ می ‌افتاد و اشعار کوتاه‌ خنده‌آور می‌ خواند و سعی‌ می ‌کرد تا دل‌ مردم‌ شاد کند و خود نیز چیزی‌ بستاند و شاد شود. در حال‌ حاضر این‌ رسم‌ تا حد زیادی‌ منسوخ‌ شده‌ و کمتر مورد توجه‌ قرار دارد اما نواختن‌ ساز و دهل‌ در آغاز نوروز در کوچه‌ها و محله‌های‌ قدیمی‌ هنوز هرچند کم،‌ اما متداول‌ است.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد